- Testacei
- Testaceis. m. pl. Ordine di protozoi rivestiti da un guscio munito di un'apertura.
Enciclopedia di italiano. 2013.
Enciclopedia di italiano. 2013.
testaceo — te·stà·ce·o agg., s.m. 1. agg. BU di coccio, di terracotta; fittile 2. agg. TS zool. fornito di guscio o conchiglia: mollusco testaceo 3. s.m. TS zool. protozoo dell ordine dei Testacei, il cui corpo è protetto da un esile guscio, comune nelle… … Dizionario italiano
Born, Ignaz — Born, Ignaz, Edler von, Mineralog und Geolog, geb. 26. Dez. 1742 zu Karlsburg in Siebenbürgen, gest. 24. Juli 1791 in Wien, studierte in Prag die Rechte, dann Geologie, wurde 1770 Beisitzer im Münz und Bergmeisteramt zu Prag, ging 1776 nach Wien… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
BAUCALIS — Graece βαυκάλις, cognomen Alexandri cuiusdam Presbyteri, apud Philostorgium l. 1. c. 4. sic dicta διὰ τὸ σαρκὸς ὑπερτραφοῦς ὄγκου ὑπὸ τῶ μεταφρένων αὐτοῦ σεσωρευμένον, ἄγτους ὁςτρακίνου ἐκμιμεῖςθαι χῆμα, ἅπερ οὖν Βαυκάλας ἐπιχωρίως Α᾿λεξανδρεῖς… … Hofmann J. Lexicon universale
CANALES — Iul. Capitolino Fistulae aquariae, Imperatorib. Theodosiô et Valentinianô Sulcus publicus aquarum, Cassiodoro Formae, in urbem hortosque, ne siccitate laboraretur, aquam deferebant. Calfurnius Siculus Eclogâ 2. Accipe, dixerunt Nymphae, puer… … Hofmann J. Lexicon universale
testaceo — pl.m. testacei sing.f. testacea pl.f. testacee … Dizionario dei sinonimi e contrari